Παραψυχολογία, Ανεξήγητα - Τηλεφωνική τηλεπάθεια
Με τον όρο τηλεφωνική τηλεπάθεια εννοούνται οι τηλεπαθητικές εμπειρίες με τα τηλέφωνα. Πολλοί άνθρωποι έχουν διαπιστώσει ότι δίχως κάποιον προφανή λόγο, όταν αρχίζουν να σκέπτονται κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο, κατόπιν το τηλέφωνο χτυπά και το συγκεκριμένο άτομο επικοινωνεί μαζί τους. Εναλλακτικά, όταν το τηλέφωνο αρχίζει να κτυπά έχουν μια διαίσθηση για ποιος καλεί, η οποία αποδεικνύεται ορθή. Συνήθως τέτοιες κλήσεις προέρχονται από ανθρώπους που γνωρίζει κανείς καλά. Τέτοιες εμπειρίες κατά τον Ρούπερτ Σελντρέικ ανήκουν στο κοινότερο είδος προφανούς τηλεπάθειας στη σύγχρονη εποχή (Sheldrake, 2001, 2003; Brown & Sheldrake, 2002).
Θα μπορούσε η προφανής τηλεφωνική τηλεπάθεια να είναι μόνο θέμα σύμπτωσης; Μία κανονική ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι άνθρωποι έχουν συχνά τέτοιες σκέψεις για άλλους, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Κατά τύχη, πιθανώς, τέτοιες σκέψεις θα μπορούσαν να ακολουθούνται ενίοτε και από ένα τηλεφώνημα από το συγκεκριμένο. Εάν οι άνθρωποι θυμούνται μόνο τις φορές που είναι σωστοί και ξεχνούν τις περιπτώσεις στις οποίες έκαναν λάθος, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της τηλεπάθειας από έναν συνδυασμό σύμπτωσης και επιλεκτικής μνήμης.
Εναλλακτική «κανονική» ερμηνεία παραμένει το γεγονός, ότι μπορεί κανείς να περιμένει μια κλήση σε κάποια ιδιαίτερη στιγμή από κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο, αλλά να μην έχει συνείδηση αυτής της προσδοκίας. Έτσι, όταν έρχεται η κλήση, δεν υπάρχει καμία ανάγκη να επικαλεσθεί κανείς την τηλεπάθεια επειδή το γεγονός μπορεί να ερμηνευθεί με την υπόθεση της ασυνείδητης προσδοκίας. Το πρόβλημα είναι ότι οι ασυνείδητες προσδοκίες είναι αόριστες και δεν μπορούν ως υποθέσεις να ελεγχθούν πειραματικά. Αν οι προσδοκίες των τηλεφωνημάτων είναι ασυνείδητες, πώς μπορεί να αποδείξει κανείς την παρουσία τους στη δεδομένη στιγμή;
Ο καλύτερος τρόπος να επιλυθούν κανείς τέτοια ζητήματα είναι να εκτελέσει κανείς πειράματα που μπορούν να αξιολογηθούν στατιστικά. Ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν μια απλή διαδικασία, σύμφωνα με την οποία οι συμμετέχοντες δέκτες λαμβάνουν μια κλήση από τέσσερις διαφορετικούς «τηλεφωνητές» πομπούς. Ξέρουν ποιοι είναι οι πιθανοί «τηλεφωνητές», αλλά δεν γνωρίζουν ποιος τους καλεί τη δεδομένη δοκιμή, επειδή ο «τηλεφωνητής» επιλέγεται τυχαία από τον υπεύθυνο διεξαγωγής του πειράματος. Οφείλουν να μαντέψουν ποιος τους καλεί, πριν εκείνος πει τίποτα, πριν καν σηκώσουν το ακουστικό. Στο επίπεδο της τύχης θα ήταν σωστή μια ορθή πρόβλεψη στις τέσσερις προσπάθειες, ή 25 τοις εκατό των προσπαθειών. Ωστόσο τα αποτελέσματα 850 τέτοιων προσπαθειών που διεξήχθησαν σε συνθήκες ελεγχόμενου πειράματος, βρίσκονται πολύ πιο πάνω από το επίπεδο του τυχαίου. περισσότερα>>
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Με τον όρο τηλεφωνική τηλεπάθεια εννοούνται οι τηλεπαθητικές εμπειρίες με τα τηλέφωνα. Πολλοί άνθρωποι έχουν διαπιστώσει ότι δίχως κάποιον προφανή λόγο, όταν αρχίζουν να σκέπτονται κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο, κατόπιν το τηλέφωνο χτυπά και το συγκεκριμένο άτομο επικοινωνεί μαζί τους. Εναλλακτικά, όταν το τηλέφωνο αρχίζει να κτυπά έχουν μια διαίσθηση για ποιος καλεί, η οποία αποδεικνύεται ορθή. Συνήθως τέτοιες κλήσεις προέρχονται από ανθρώπους που γνωρίζει κανείς καλά. Τέτοιες εμπειρίες κατά τον Ρούπερτ Σελντρέικ ανήκουν στο κοινότερο είδος προφανούς τηλεπάθειας στη σύγχρονη εποχή (Sheldrake, 2001, 2003; Brown & Sheldrake, 2002).
Θα μπορούσε η προφανής τηλεφωνική τηλεπάθεια να είναι μόνο θέμα σύμπτωσης; Μία κανονική ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι άνθρωποι έχουν συχνά τέτοιες σκέψεις για άλλους, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Κατά τύχη, πιθανώς, τέτοιες σκέψεις θα μπορούσαν να ακολουθούνται ενίοτε και από ένα τηλεφώνημα από το συγκεκριμένο. Εάν οι άνθρωποι θυμούνται μόνο τις φορές που είναι σωστοί και ξεχνούν τις περιπτώσεις στις οποίες έκαναν λάθος, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της τηλεπάθειας από έναν συνδυασμό σύμπτωσης και επιλεκτικής μνήμης.
Εναλλακτική «κανονική» ερμηνεία παραμένει το γεγονός, ότι μπορεί κανείς να περιμένει μια κλήση σε κάποια ιδιαίτερη στιγμή από κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο, αλλά να μην έχει συνείδηση αυτής της προσδοκίας. Έτσι, όταν έρχεται η κλήση, δεν υπάρχει καμία ανάγκη να επικαλεσθεί κανείς την τηλεπάθεια επειδή το γεγονός μπορεί να ερμηνευθεί με την υπόθεση της ασυνείδητης προσδοκίας. Το πρόβλημα είναι ότι οι ασυνείδητες προσδοκίες είναι αόριστες και δεν μπορούν ως υποθέσεις να ελεγχθούν πειραματικά. Αν οι προσδοκίες των τηλεφωνημάτων είναι ασυνείδητες, πώς μπορεί να αποδείξει κανείς την παρουσία τους στη δεδομένη στιγμή;
Ο καλύτερος τρόπος να επιλυθούν κανείς τέτοια ζητήματα είναι να εκτελέσει κανείς πειράματα που μπορούν να αξιολογηθούν στατιστικά. Ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν μια απλή διαδικασία, σύμφωνα με την οποία οι συμμετέχοντες δέκτες λαμβάνουν μια κλήση από τέσσερις διαφορετικούς «τηλεφωνητές» πομπούς. Ξέρουν ποιοι είναι οι πιθανοί «τηλεφωνητές», αλλά δεν γνωρίζουν ποιος τους καλεί τη δεδομένη δοκιμή, επειδή ο «τηλεφωνητής» επιλέγεται τυχαία από τον υπεύθυνο διεξαγωγής του πειράματος. Οφείλουν να μαντέψουν ποιος τους καλεί, πριν εκείνος πει τίποτα, πριν καν σηκώσουν το ακουστικό. Στο επίπεδο της τύχης θα ήταν σωστή μια ορθή πρόβλεψη στις τέσσερις προσπάθειες, ή 25 τοις εκατό των προσπαθειών. Ωστόσο τα αποτελέσματα 850 τέτοιων προσπαθειών που διεξήχθησαν σε συνθήκες ελεγχόμενου πειράματος, βρίσκονται πολύ πιο πάνω από το επίπεδο του τυχαίου. περισσότερα>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου